Weekendje Galibi

Paramaribo, maandag 17 maart 2008
Afgelopen weekend zijn we naar Galibi geweest. Galibi is een traditioneel indianen dorpje, aan de monding van de Marowijne rivier, in het uiterste noord-oosten van Suriname. Het staat bekend om haar stranden waar jaarlijks zeeschildpadden aan land komen om hun eieren te leggen. We vertrokken zaterdag om 8 uur ’s morgens met een taxi richting Albina, waar de weg ophoudt en we met de boot over de rivier verder moesten richting Galibi. Het was een tocht van 3 uur in een oud busje, over slechte wegen vol gaten, waarop het de bedoeling is om zo hard mogelijk te rijden zonder je auto en/of inzittenden kapot te maken. In Suriname rijd je links, maar omdat de gaten vooral aan de randen van de weg zitten rijdt iedereen in het midden, om op het laatste moment naar links uit te wijken als er een tegenligger aankomt. Gelukkig was het nog vroeg, en waren we te suf om doodsangsten uit te staan. In Albina aangekomen stapten we over in een houten bootje van 1,5m breed en 10 meter waarin we als sardientjes op elkaar gepakt richting galibi voeren over de Marowijne rivier (op zijn breedste punt meer dan 5km breed)
We hadden onze eigen gids mee op de reis, die ons de ins en outs van Galibi zou vertellen en de schildpadden voor ons zou zoeken. Jammer genoeg hadden wij een gids die slecht zag (-8) en was hij op zijn bril gaan zitten zodat hij de rest van het weekend geen hand voor ogen kon zien. Op zich maakte dat niet veel uit, want alle informatie die hij ons gegeven had bleek achteraf onwaar te zijn. Gelukkig waren er ter plaatse mensen die er wel verstand van hadden.
Om 2 uur kwamen we in Galibi aan, waar we de rest van de middag op het strand hebben liggen uitslapen. ’s Avonds had onze gids geweldig lekker Surinaams eten (Surinaams mannen eten zei hij, vrouwen kunnen niet koken volgens hem) voor ons gekookt en tegen 9 uur zijn we in bootjes naar het schildpadden strand gegaan, waar een plaatselijke gids ons uitleg gaf en een mooie reuzenschildpad voor ons heeft gevonden. Het was een groene zee schildpad van een jaar of 110 oud, meer dan een meter lang, 200+ kg zwaar en met 180 eieren in haar buik. Het hele proces van graven, leggen, nest dichtgooien en terug de zee ingaan duurde een uurtje of 3. In de tussentijd konden we nog genieten van 2 in de branding parende schildpadden die letterlijk tot een spetterend orgasme kwamen. Hierna gingen we terug naar Galibi om een flesje Borgoe leeg te maken en gezellig met zijn 3en in een kamertje van 6 vierkante meter te gaan slapen.

De dag erna gingen we ’s ochtends op dorpswandeling. Deze eindigde in de plaatselijke dierentuin, waar ze een neusbeer, een hond, 2 aapjes, een slang, een kaaiman en 2 zwijnen hadden. We zijn ondergepist door de slang en de aapjes, bijna gebeten door de kaaiman (Kevin: ”kan ik onder water een foto maken van die kaaiman?” opzichter: ”als hij waterdicht is wel ja.” Kevin voor de zekerheid: “bijt hij dan niet?” Opzichter: “ah ja, natuurlijk bijt hij wel”)
Na de stadswandeling gingen we weer terug naar Paramaribo met de boot en het busje. Enige probleem was dat de remvloeistof aan het lekken was. Hierdoor konden we maar 110 rijden ipv 130.
Al met al een geslaagde trip, met ongelooflijk veel geluk met het weer. De dagen ervoor hadden we alleen maar regen gehad, dus we waren bijna van plan niet te gaan, maar gelukkig hebben we niet naar Kevin geluisterd.