We zijn er!

Kroniek van een eerste paar dagen in het mooie Suriname!
Na een lange en ongelofelijk vermoeiende reis, deels toe te schrijven aan ons laatste nachtje stappen in de spoed, kwamen we behouden aan in het zonnige Suriname. Eens aangekomen troffen we een immer goedlachse Mr. Alvares, onze huisbaas, die al een aantal uren op zoek was naar een zekere Cavin, Walter en Jan uit België.
Geheel volgens Surinaamse gewoonte hadden we niet vermeld hoe laat we aan zouden komen, alleen de dag hadden we doorgegeven. Hij stond dus al een tijdje te wachten. De reis naar de Mariestraat nummer 1 was onze eerste kennismaking met het Surinaamse verkeer. Survival of the fittest gaat hier zeker op, en in onze SUV waren we redelijk fit. Later, op onze fiets was het een stuk enger. Ze rijden hier als gekken, en ze rijden links. We hebben een fiets gehuurd, maar voor de zekerheid nemen we naar de stad (lees kroeg) en terug een taxi. Ik denk dat iedereen dat een goed idee vindt…
Die eerste dag hebben we ons appartement wat verkend. Korte beschrijving: Onderste verdieping van een nieuwbouwhuis, 3 ruime slaapkamers met 2-persoonsbedden, oven, magnetron/microgolf, koelkast, vriezer, wasmachine, tv, airco. En al dit omgeven door een ijzeren hek met scherpe punten. Om de voordeur binnen te komen hebben we –niet overdreven- 5 sleutels nodig. Er zijn zelfs Surinamers die in bepaalde gedeelten van onze straat ’s nachts over straat durven. Erg veilig dus allemaal. De rest van de eerste avond hebben we in het centrum doorgebracht met een voedzame maaltijd en wat glazen parbo-bier. Tegen 12 uur waren we alweer thuis om te slapen. Het was ondertussen al 45 uur geleden dat we een oog dicht hadden gedaan.

Zondag: Vroeg uit ons bed en wat rond gelopen in de buurt. Wat ontbijt gekocht, in een gospel-kerk terecht gekomen en 3 uur gewacht op meneer Alvares die ons de stad ging laten zien. Daar hebben we een beetje de tourist uitgehangen. Oa de genoemde fietsen gehuurd, nasi gegeten en Parbo aan de waterkant, slippers gekocht voor Jan en op het terras van ’t Vat terecht gekomen waar we tot laat voor veel te weinig geld hebben gegeten en gedronken.

Vandaa g hebben we onze eerste dag in het ziekenhuis gehad, maar daar zullen we de volgende keer over berichten. Tot nu toe hebben we het in ieder geval erg naar ons zin, getuige de playboy met Ann van Elsen die vanaf de heenreis in onze handbaggage zit en waar door niemand nog naar omgekeken is.

Tot de volgende keer!